Durf jij te dromen?
Als je droomt, wat droom je dan? Neem je er wel eens de tijd voor om te (dag)dromen? Over wat je graag zou willen of hoe je graag zou willen dat je leven eruit ziet? Over het werk wat je zou willen doen of de plek waar je zou willen wonen? Geef jij jezelf wel eens de tijd om daarover weg te dromen?
Ik merk dat ik moeite heb met dromen de laatste tijd. Dat ik niet zo goed weet wat ik graag zou willen. Als ik de tijd neem om te dagdromen daarover komt er weinig naar boven. Er is iets dat me tegenhoudt m’n gedachten de vrije loop te laten. Durf ik misschien niet te dromen, vraag ik me dan af? Wat is er dat me tegenhoudt? Angst dat het toch niet gaat lukken? Dat ik dingen die ik graag zou willen toch niet voor elkaar krijg? Hou ik mezelf daarmee dan niet heel erg klein? Beperk ik mezelf dan niet heel erg? Of is alles gewoon oké zoals het nu is. Hoef ik niet te dromen?
Dagdromen over “hoe zou het zijn als”, hoeft niet ergens toe te leiden. Het hoeft niet te betekenen dat je dan vervolgens actie móet gaan ondernemen. Het mág gewoon bij dagdromen blijven. Dagdromen is namelijk heel ontspannend voor je geest. Even wegdromen en je gedachten de vrije loop laten is heel mindful en ontspannend. Je hoeft namelijk even niks te doen. Je kunt gewoon even zijn.
Toch merk ik dat er bij mij op dit moment een blokkade op zit en die mag ervan af. Zonder iets te forceren mag ik mijn gedachten gewoon weer even laten gaan. “Wat nou als…”, en wat nou als het oké is als er even niks naar boven komt? Zorgt dat niet ook voor rust?