Afgelopen vrijdag moest ik bloedprikken. Een extra controle, omdat mijn glucose voor de zomervakantie te hoog was. Ik weet dat ik in een risicogroep val voor diabetes vanwege de zwangerschapsdiabetes die ik heb gehad. Dus laat ik voor de zekerheid elk jaar mijn bloed testen op glucose. Dat ging tot nu toe elk jaar goed, maar dit jaar was het voor het eerst sinds de zwangerschap 10 jaar geleden dus te hoog. Daarom moest ik afgelopen week (3 maanden na…
Lieve mama’s, hoe gaat het met jullie? Heb je ook wel eens dat je nadenkt over of je wel blij bent met de manier waarop je leeft? Ik zit momenteel in zo’n periode. Een periode waarin ik mezelf de vraag stel: “leef ik zoals ik wil leven?” Even voor de duidelijkheid: ik ben blij met m’n leven. Ik hou van m’n man en kinderen en ik ben trots op hoe wij als gezin met elkaar samenleven. Toch merkte ik dat…
Lieve moeder, jij mag van je schuldgevoel af. Goed voor jezelf zorgen is niet egoïstisch. Je hebt het nodig. Juist doordat je goed voor jezelf zorgt, zorg je indirect ook goed voor je kinderen. Als jij je namelijk goed voelt, heb je meer energie en aandacht voor je kinderen. Dus mag je af van het schuldgevoel als jij even een momentje voor jezelf nodig hebt. Neem dat moment. Neem die pauze. Zodat je daarna er weer echt voor je kind…
Tijd nemen voor jezelf. Het lijkt soms een hele opgave. Voor je het weet, is de dag weer voorbij en heb je weer geen tijd gehad voor jezelf. Herken je dit? Lees dan voor al even verder… Als je een gezin hebt, is er eigenlijk altijd wel wat te doen. Als je echt wilt, zou je de hele dag bezig kunnen zijn. Maar het gevaar is dat je dan jezelf constant voorbij loopt. Waarschijnlijk zul je dat herkennen. Tijd voor…
Een diagnose krijg is niet niks. Toen ik mijn diagnose kreeg, was ik er twee dagen door van slag. Ineens heb je iets waarvan je niet wist dat je het had. Dat kan van alles bij je oproepen en van alles doen met jou gevoel. Maar wat je niet moet vergeten is dat een diagnose jou niet minder maakt als mens. Je bent dezelfde persoon als voor je diagnose. Je weet nu alleen méér over jezelf. Je mag iets nieuws…
Roosterwijzigingen. Word jij daar ook helemaal gek van? Moeder zijn van een kind op de middelbare school is leuk hoor, maar die roosterwijzigingen elke keer! Elke periode (4 per jaar) een nieuw rooster. Een toetsweek met een toetsrooster. Een minirooster als er rapportvergaderingen zijn. Elke paar weken is het weer omschakelen. ‘Ik heb daar geen last van hoor’, zegt zoonlief. Nee, hij niet, maar mijn autistische hoofd vindt het toch echt minder leuk. Hoe ga ik hier dan toch zo…
Mediteren? Veel te zweverig. Een beetje stilzitten is niks voor mij. Mijn gedachten blijven razen. Herken je het bovenstaande bij jezelf? Dan daag ik je graag uit om tóch even verder te lezen als jij graag meer rust wilt. Meditatie biedt namelijk veel voordelen en één daarvan is dat het je hoofd tot rust brengt. MAAR, dat lukt niet in één keer. Meditatie heeft oefening nodig. Als jij begint met mediteren zul je waarschijnlijk merken dat je gedachten alle kanten…
Als je kind ziek is. Een ziek kind kan je planning enorm in de war schoppen. Dat is voor jou als moeder niet altijd makkelijk. Zeker als je ook nog eens autisme hebt. Je structuur en de planning die je had, wordt ineens omver geblazen. Je moet omschakelen en dat vraagt ook het een en ander van jou. Hoe ga je hiermee om? Als dit bij ons gebeurde, dan kon ik daar helemaal door van slag raken. Ik kon m’n…
Nieuw jaar, nieuwe kansen! Aan het begin van het jaar vraag ik me altijd af: wat zal dit nieuwe jaar ons brengen? Je kunt voornemens hebben (of juist niet), wensen, dromen, verlangens. Je kunt doelen stellen, maar je weet nooit zeker hoe het jaar voor jou zal zijn. Die onzekerheid houdt mogelijkheden open. Je hebt altijd een keuze. Jij mag bepalen welke richting je op gaat en het pad zal zich steeds meer voor jou ontvouwen. Het jaar ben ik…
Wat fijn zo’n dag als vandaag waarin ik niks hoef. Ik had het nodig na de hectische Sintperiode. Ik merkte het aan alles, maar vooral aan m’n hoofd. M’n hoofd zat vol. Overvol. Er kon niks meer bij. Dus begon ik dingen te vergeten. Kon ik niet goed meer nadenken. Wist ik niet zo goed meer wat ik moest doen. Zo’n dag als vandaag doet wonderen. Niks hoeven en gewoon zijn, brengt me rust. Door die rust ontstaat er ook…